مشتقات لسیتین ، کاهش کبد چرب و بهبود حساسیت به انسولین

یک محصول طبیعی به نام DLPC (dilauroyl phosphatisycholine) سبب افزایش حساسیت به انسولین و کاهش کبد چرب  در موشها می گردد.

این تحقیق که توسط محققین مرکز پزشکی کالج Baylor انجام گردید، می تواند راه درمان جدیدی را برای بیماران مبتلا به پیش دیابت ایجاد نماید.

DLPC یک نوع فسفولیپید غیر معمولی است و یکی از اجزاء نادر ساپلیمنت خوراکی لسیتین محسوب می شود.

ابتدا دکتر Moorer و همکارانش از DLPC به عنوان یک ابزار مفید برای مطالعه ی عملکرد یک رسپتور (رسپتور کبدی همولوگ- 1 یا 1- LRH) که کنترل  کننده ی ساخت اسیدهای صفراوی در کبد است، استفاده می کردند.

مطالعات بروی موشها نشان داد که DLPC می تواند فعالیت 1- LRH را تحریک کند. علاوه بر افزایش اندک تولید اسیدهای صفراوی، DLPC سبب بهبود تنظیم قند و چربی در کبد می گردد. نتایج این تحقیق در ژورنال Nature (2011,May) به چاپ رسیده است.

دکتر Moore با همکاری دکتر Chan به بررسی تآثیر DLPC در بیماران مبتلا به پیش دیابت پرداخت. به گفته ی دکتر Moore در این تحقیقات مشخص گردید که این ماده بروی موشهای مبتلا به پیش دیابت تأثیر دارد. ارتباط LRH-1 با افزایش اسیدهای صفراوی می تواند بر روی غلظت گلوکز و چربی تاثیر گذارد، زیرا افزایش اندک و غیر سمی اسیدهای صفراوی می تواند سبب بهبود اختلالات متابولیکی شود. دکتر lee به بررسی اثر ترکیبات متفاوت بر روی فعال شدن LRH-1 پرداخت.

او دریافت که ترکیب DLPC که از نظر ساختاری یک فسفاتیدیل کولین غیر معمولی است ( نوعی فسفولیپید که برای تشکیل غشاء سلولی بسیار مهم است) سبب افزایش فعالیت 1- LRH در سلول می گردد.

در موش، DLPC سبب القاء تولید آنزیم های اسیدهای صفراوی می شود و میزان چربی کبد را پایین می آورد. این ماده همچنین سبب افزایش مقدار اسیدهای صفراوی و تنظیم قند خون می شود. در دو نوع از موشها که به انسولین مقاوم بودند ،  DLPC سبب کاهش کبد چرب و کاهش مقدار قند خون می گردد .البته DLPC تاثیری بر موشهایی که رسپتور 1- LRH که در کبدشان ندارند، نداشت.

دکتر Moore می گوید: وزن بدن موشها تغییری نکرده اما حساسیت بدنشان به انسولین بهبود یافته است (کمک می کند تا مقدار قند خون در حالت طبیعی قرار گیرد) و مقدار چربی کبد نیز کاهش یافت .

DLPC سبب کاهش مقدار پروتئین هایی می شود که در تولید اسیدهای چرب و تری گلیسریدها نقش دارند که از جمله می توان به یک کلید تنظیمی بنام SREBP-1c اشاره کرد این ماده سبب تجمع چربی در بافت ها می شود.

دکتر Moore می گوید: DLPC یک ماده ی طبیعی است ، لسیتین مخلوطی از ترکیبات مختلف است که DLPC یکی از آنها می باشد.

دانشمندان در تحقیقات اولیه، به افراد دارای اضافه وزن غیر دیابتی نوعی DLPC مجاز از طریق لیپوزوم ها( اجسام  کروی تشکیل شده از چربی که داروها را  در داخل بدن حمل می کنند) دادند و تاثیر مصرف این دارو بر تحمل گلوکز را در این افراد و حساسیت این افراد به انسولین را بعد از دو هفته در مقایسه با گروه کنترل بررسی کردند و به  نتایج فوق دست یافتند.

منبع :sciencedaily.com